Хэн дуртай нь ном хэвлэж, хэн дуртай нь багшлах гээд байдаг нэг талаас хэтэрхий эрх чөлөөт нийгэмд амьдраад байна. Гэвч хэт их эрх чөлөө бусдыг хохироох гээд байдаг талтай. Зүгээр энгийн бол энэ ном юм. Уг нь хүүхдэд анги хэлийг илүү ойлгомжтой, илүү амар байдлаар цээжлүүлэх гэсэн санаа байх. Гэвч өгч буй хүмүүжил нь хэтэрхий баруунжиж, бидний эцэг, эх, өвөг дээдсээсээ авч үлдсэн ёс, соёл, уламжлал алдагдахад хүрээд байх шиг.
Бодоод үз л дээ. Манайд хүүр үнсэх нь битгий хэл хүн тавьсан газрын ойр явахыг цээрлэдэг. Харин хэлийг нь сурч байгаа баруунд үндэсний цэцэрлэгт хүрээлэн болтлоо хөгжиж, залуус нь тэндээ өдрийн цагаар цуглан хооллож, шөнө нь элдэв шашны зан үйл үйлдэх нь бий. Тэгэхээр баруунаас шууд орчуулбал, хүүр үнсэх гээд бичиж болохоор. Гэвч манайд энэ үгийг хэрэглэх нь хэр оновчтой вэ.
Дараалал гэдэг англи үгийг “сэг үн” гээд уншигдах байдлаар бичсэн нь харагдаж байна л даа. Даанч бидэнд сэг үнсэх ёс суртахуун байхгүй гэдгийг бодолцож, цаашдаа хэт их эрх чөлөөгөөр бусдыг хохироохгүй байвал дээрсэн. Би лав хүүхэддээ “сэг үнс” гээд заагаад зогсож байж чадахгүй. Үүнийг хэн хянах ёстой вэ. Тэд хяналтаа тавьж боловсролын байгууллагуудын заах аргадаа нэвтрүүлж зарим ёс бус үгсийг ашиглахгүй болгох хэрэгтэй юм шиг санагдлаа.