Би өсвөр насны ээж /Сургамжит өгүүллэг/

Хаврын өдрүүдэд залуу охидууд гэгэлзээд, сэтгэл хөөрөөд, орой гадуур найзуудтайгаа зугаалан, залуу сайхан хөвгүүдийн харцанд өртөх дуртай байдаг. Би ч мөн адил. Тэр өдөр миний сайн найз Ариунаа над руу залган орой гарна шүү гэж хэлсэн. Тэгээд би усанд ороод эгчийнхээ даашинзыг нууцаар авч, дээгүүр нь савхин хүрмийг нь өмсөөд, нүүрээ хөнгөн будаад, үсээ хагас долгион оруулаад гарсан. Гадаа зогсож байсан машины цонхонд өөрийгөө хараад сэтгэл дүүрэн байлаа. Гэтэл машины цонх доош буухад дотор нь маш царайлаг залуу сууж байв. Би түүнийг 20 орчим настай байсан гэж бодож байна. Тэр надруу харан инээмсэглэв. Би ичсэндээ шууд явчихлаа. Найзуудтайгаа кино үзээд шууд харина гэж бодож байв. Гэтэл киноны дараа Ариунаагийн найз залуу Тулгаа шөнийн клуб орох санал гаргав. Ахынх нь ажилладаг нэг клуб байдаг, тийшээ явъя гэлээ. Би ч нэг гарсаных шөнийн клуб орж үзмээр санагдав.

Манай найзууд намайг бодвол архи дарс уугаад үзчихсэн, бүгд найз залуутай хүмүүс. Гэхдээ бэлгийн харьцаанд орсон гэж бодохгүй байна. Ариунаагийн найз залуу өөрөөс нь 4 ах. Энэ жил сургуулиа төгсөж байгаа. Тэнд Тулгаа найзуудаа бас дуудсан байв. Тэдний нэг нь миний машин дотор харсан залуус байв. Түүнийг Мэндээ гэдэг ба Америкийн их сургуулийн оюутан байв. Амралтаараа ирээд байгаа, удахгүй буцна гэв. Гаднаас нь харвал нэлээн хөрөнгөтэй айлын хүүхэд бололтой. Тэр над руу хараад байгааг би мэдэрч байсан. Би өмнө нь тийм сонин мэдрэмж авч байгаагүй. Байх суух газар олдохгүй, амьсгал давчдаад тун хэцүү болов. Яг зүрх амаар гарах гээд ч байгаа юм шиг. Би түүний харцыг мэдрэх бүрт маш их сандарч байв. Миний зүрх тийм хүчтэй цохилдог гэж мэдээгүй. Тэр үдэш Мэндээг гаргаж өгөх ёслол байв. Бид 8 –уулаа байсан. Өмнө нь би хэдэн удаа пиво ууж байсан. Харин архийг бол анх удаа амсаж үзэв. Амандаа ойртуулангуут хамар цоргин, уухад маш гашуун, цээж зурж орж байлаа. Анхны хундага архийг уусаны дараа бүх бие суларч, хөлийн булчин чинэрээд, дараа нь дотор халуун оргиод эхлэв. Толгой эргээд, газар дайвалзах мэт боллоо. Надад энэ мэдрэмж таалагдсан.

Мэндээ миний хажууд сууж байгааг сая л анзаарлаа. Тэрний нүд нь дур булаам, уруул нь ягаавтар, цагаан царайтай. Түүнтэй харц тулгарахад би маш их сандраад байв. Би яагаад тэгж их сандраад байгаагаа мэдэж байсан. Би түүнд дуралчихсан байв. Гэхдээ тэр надаас нэлээд ах, бас удахгүй буцаад явчихна. Дараагийн хундаганы ээлж ирлээ. Би найзуудыгаа даган тамхи татав. Тамхи татах нь архины үйлчилгээг улам нэмэгдүүлэв. Миний толгой эргээд орчиноос тасарч байв. Мэндээ намайг бүжигэнд урьсан. Бид бүжгийн талбайд бүжиглэж байсныг санаж байна. Бүжгийн талбайд цагаан гэрэл маналзаж, Мэндээгийн царай их сайхан харагдаж байсан. Тэр миний чихэнд нэг юм шивнэв. Хөгжимнөөс болоод би сонсож чадсангүй. Мэндээ миний гарнаас хөтлөөд гарлаа. Нөгөө хэд анзаарсангүй. Хаачих гэж байгааг мэдэх юм алга. Гадаа агаар сайхан байлаа. Бид түүний машинтай гудамжаар давхин их сайхан байсан. Цонхоо онгойлгон гараа гаргаад салхийг мэдэрлээ. Миний ухаан орж гараад байв.

Нэг сэрэхэд би орон дээр хэвтэж байв. Буудлын өрөө бололтой. Мэндээ усны өрөөнөөс гарч ирэхдээ биеийнхээ доод хэсгийг цагаан алчуураар ороосон байлаа. Гэнэт надад айдас төрж эхлэв. Би түүний яах гэж байгааг мэдсэн. Мэндээ надруу дөхөж ирээд “сэрчих вүү хөөрхөн өө, ус уухуу” гэж асуув. Миний ам маш их цангаж байсан тул стакантай усыг бүгдийг нь ууж орхисон. Тэр миний хажууд хэвтээд өөрийнхөө тухай ярьж, миний тухай асуув. Бид хэсэг ярилцсан. Тэрэнд би өөрийгөө 14 настай гэдгээ хэлсэн. Бас хүнтэй унтах бодолгүй байна гэдгээ ч хэлсэн. Тэр над руу харж инээмсэглээд миний уруул дээр үнсэв. Миний хамаг бие халуу дүүгэж, доогуур их сонин болоод байв. Би Мэндээг түлхээд гэрлүүгээ харимаар байна гэв. Тэр намайг хүргэж өгнө өө, гэхдээ чи их согтуу байна, ээж аав чинь уурлана даа гэлээ. Миний нүд анилдаад, толгой маш хүчтэй эргэж байв. “Чи надад зүгээр ус өгсөн биз дээ” гэж асуухад тэр над руу хараад зүгээр л инээв. Би дахиад л ухаан алдчихлаа.

Намайг сэрэхэд би нүцгэн хэвтэж байлаа. Орон дээрх цусыг хараад би ойлгосон юм. Мэндээ алга байв. Би маш их айж толгойд минь маш олон бодол эргэлдэж байсан. Дөнгөж 14 настай охин байж хүнтэй бэлгийн харьцаанд орчихлоо шүү дээ. Гэхдээ би хүсээгүй. Түүнд би гэрт минь хүргээд өг гэж хэлсэн. Энэ миний буруу биш. Надад буруу байхгүй. Хичнээн миний буруу биш байсан ч одоо нэгэнт өнгөрсөн. Тэгээд ч тэр залуу надад таалагдаж байсан. Гэхдээ надад гомдолтой байлаа.

Маргааш нь Ариунаа над руу залгаад бид 2 –ыг хаашаа явсан юм бэ гэж асуув. Би түүнд хэлэхээс ичиж байв. Ээж аавдаа ч хэлээгүй. Яаж өөрийгөө хүнтэй унтсан гэж хэлэх юм бэ. Хүмүүс намайг шоолох болно. Би чинь хүүхэд шүү дээ. Тийм учраас би Ариунаад тэр намайг гэрт минь хүргэж өгсөн юм аа гэлээ. Ариунаа Мэндээг өнөөдөр Америк руу ниссэн гэж хэлэв. Би уг нь түүнтэй уулзаж хийсэн зүйлийх нь төлөө хариуцлага хүлээлгэнэ гэж бодож байсан юм. Одоо би яах вэ? Хэнд хандах ёстой юм болоо? Би жирэмсэн болсон болов уу? Ямар нэгэн өвчин авчихсан бол яанаа? Одоо би хүний царайг яаж харна аа? Гэх мэтчилэн олон бодол толгойд эргэлдэж байв. Бэлгийн боловсрол хичээл дээр БЗДХ –н тухай ярьж байсан. Бэлгэвч хэрэглэх тухай ч заасан. Гэтэл ийм тохиолдлын харьцаанд, өөрөө хүсэлгүй орно гэж бодсонгүй. Ямарч байсан тестээр шалгаж үзэхэд нэг зураас гарч байв.

Тэрний талаарх сайхан бодлууд аль эрт арилчихжээ. Би түүнийг үнэн голоосоо үзэн ядаж байв. Сэтгэл санааны гүн хямралд оров. Надад туслах хүн байсангүй. Би өөрөө хүмүүсээс ичиж өөрийгөө тусгаарлаж байв. Тиймээс зовлонгоо мартахын тулд зүгээр л шоудах, архидах надад сайхан байлаа. Ээж аавдаа Ариунаагийнд очиж хонолоо гэж хэлээд тав дах өдөр болгоны оройг шөнийн клубт өнгөрөөдөг боллоо. Тулгаагийн ах нь намайг мэдэх тул би ямарч хаалтгүй ордог байсан. Ариунаа, Тулгаа хоёртой гардаг байсанаа дараа нь клубт танилцсан хэдэн эгч, ах нартай хамт наргидаг болов. Архийг би сайн даадаг байсан. Ууж сурж байгаа нь тэр юм байлгүй дээ.

Нэг үдэш би 2 найзтайгаа явж байгаад хэдэн залуустай танилцав. Тэд нар 18-19 насны царайлаг залуус байсан. Бид хамтдаа нэг ширээнд суун танилцлаа. Бид өөрсдийгөө бас 18, 19 настай гэв. Тэндээ наргиж байгаад буудал орцгоолоо. Бид нар шийтгэлтээ хөзөр тоглож хувцасаа нэг нэгээр нь тайлж эхлэв. Үүр цайх үед миний дотор муу байсан тул толгойгоо сэргээх гэж усанд орохоор угаалгын өрөө рүү ороод тэндээ унтчихсан байлаа. Өглөө нь сэрээд хартал манай 2 найз нүцгэн нөгөө залуусын дунд унтаж байна. Гэтэл гэнэт хаалга хүчтэй тогшиж хүмүүсийн шуугилдах чимээ сонсогдов. Би хаалгыг тайлтал манай ээж аав, манай найзын эцэг эх нар мөн хоёр цагдаатай цуг ороод ирлээ. Бид бүгд сандарч аав над руу хашгичаж эхлэв. Биднийг элдэвээр харааж нөгөө хэдэн залуусыг зохиж эхлэв. Тэгээд насанд хүрээгүй хүүхдийг садар самуунд уруу татсан хэмээн цагдаад өгнө гэж орлилов.

Тэгэхэд нөгөө залуус биднийг насанд хүрсэн гэж бодсон. Өөрсдийгөө насанд хүрсэн гэж хэлсэн шүү дээ гэж гонгинов. Цагдаа нар тэднийг гавлаад авч гарав. Аав ээж намайг загнаж, харааж байв. Би тэдэнтэй ямарч юм болоогүй гэдгээ тайлбарлаад гэр лүү гээ харьлаа. Ээж аав намайг эмчийн үзлэгээр оруулж онгон биш гэдгийг минь мэдсэн юм. Гэхдээ би жирэмсэн болоогүй байсан. Энэ тэр залуустай огт холбоогүй гэдгийг би тайлбарласан. Гэтэл аав минь намайг алгадаад авав. Тэр заавал тэднийг шоронд хийж байж санаа нь амарна гэв. Хэдэн сар цагдаа сэргийлэх гэж явсаар би энэ хэргээс мултарлаа. Багшаас өөр хүн миний асуудлыг мэдэхгүй байсан тул хичээл сургуульд ямар нэгэн асуудал байсангүй. Манай ангийн охидууд их даруу, элдэв асуудалд орооцолдолгүй хичээлээ хийгээд л явдаг хүүхдүүд. Надад энэ нь их уутгартай, утгагүй санагддаг. Юуны төлөө сурдаг байна аа гэж боддог байсан шүү.

Түүнээс хойш ээж аав минь намайг гэрийн хорионд байлгав. Тиймээс би интернэтээр залуустай чатладаг боллоо. 2 сарын дараа би дахин бэлгийн харьцаанд орсон. Энэ удаа би өөрөө хүссэн. Нэг харьцаанд орчихоор дахин бэлгийн харьцаанд орох нь амархан болчихдог юм байна лээ. Учир нь би одоо онгон биш шүү дээ. Хайрлаж нандигнаж байсан зүйл үгүй болсон юм чинь яалтай ч билээ дээ. Энэ удаа бид интернетээр танилцсан. Facebook –ын чатаар над руу юм бичсэн. Эхэндээ бид маш энгийн зүйлээр яриагаа эхлүүлсэн. Сүүлдээ хувийн амьдарлынхаа талаар ярилцаж бүр цаашлаад бэлгийн амьдралын тухай ярьсан. Би түүнд хүнтэй унтсан тухайгаа, сэтгэлийн хямралд орсоныгоо бүгдийг ярьсан. Сэтгэл тайвшираад сайхан болсон. Угаасаа танихгүй юм чинь надад ичээд байх зүйл байсангүй. Тэр надад дур тавихын сайхныг ярьж өгсөн. Надад их сонирхолтой байсан. Дур тавих ямар байдаг бол? Ер нь секс хийхэд ямар мэдрэмж төрдөг бол гэж бодлоо. Анхных дээрээ ухаангүй байсан учраас надад сексийн талаар мэдэх зүйл бараг байхгүй байв. Би яагаад том хүний амьдралд ингэж их дурлаад байгаа юм болоо? Хүүхдүүд том болохыг яагаад тэгэж их хүсдэг юм болоо?

Танилцсанаас хоёр долоо хоногийн дараа тэр намайг болзоонд урьсан. Тэр залууг Жавхаа гэдэг. Нэгдүгээр курсын дотуур байранд амьдардаг оюутан залуу байв. Ер нь би өөрөөсөө ах хүмүүстэй харилцах сонирхолтой. Учир нь тэд амьдралын талаар зах зухаас нь мэддэг болчихсон, өөрөөр хэлбэл арай туршлагатай байдаг. Үеийн хөвгүүдийг бодвол илүү сонирхолтой. Би түүнтэй болзоонд явлаа. Одоо би чинь эмэгтэй хүн. Нэгэнт охин байхаа больсон. Бид нэг жижигхэн кафед суун ойр зуур юм ярив. Чатаар ярилцах, шууд царайгаа хараад ярилцах их өөр байсан. Гэсэн ч хэсэг хугацааны дараа биеэ барихаа болилоо. Бид том хүний ярианд шилжин оров. Тэр хэд хэдэн удаа унтаж үзсэн байв. Оюутны дотуур байранд ийм харилцаанд ороход их амархан гэж тэр хэлэв. Би ч гайхсангүй. Эцэг эхийн хараанаас хол, дөнгөж хотод ирсэн хүүхдүүд элдэв зүйлийг сонирхоно шүү дээ. Тэр дотуур байранд хоёр ч удаа тохиолдлын харьцаанд орсон тухайгаа ярьлаа. Гэхдээ 10 жилдээ зандан байхаа больсон байв. Хөвгүүдийн хувьд энэ нь нэр төрийн хэрэг гэлээ.

Тэндээсээ гараад Жавхаа намайг хямдхан буудал руу дагуулж оров. Буудлын ажилтан миний насыг асуусан ч хэдэн төгрөг аваад дуугүй болчихлоо. Буудлын өрөөнд ороод хоёр хоёр шил пиво уугаад бага зэрэг халчихав. Би тамхинд орчихсон байсан тул хайрцаг тамхийг дорно татаад дуусгачихдаг. Жавхаагаас бэлгэвч байгаа юу гэхэд тэр “аваагүй , би гадуур нь тавьчихнаа, санаа бүү зов” гэлээ. Тэр намайг хананд шахаж зогсоод уруулыг минь озож эхлэв. Чих хүзүүг минь үнсэж, үнэрлэж, үлээж байв. Миний сэрэл хөдөлж байгаа бололтой нойтон оргиод явчихлаа. Тэр миний дотоож руу гараа хийн зөөлхөн илэв. Надад энэ нь үнэхээр тааламжтай санагдаж байсан юм.

Маргааш нь би хичээл дээрээ сууж байтал дотор нэг л сонин болоод байв. Толгой эргээд, бөөлжис цутгаад бие минь нэг л сонин байлаа. Багшаасаа чөлөө аваад гэртээ харив. Манай ээж аав ээлжийн ажилтай байдаг тул тэр бүр надад анхаараад байдаггүй. Миний хаана юу хийж явааг огт анзаардаггүй. Тэр хоёр минь амьдралаа авч явахын төлөө, намайг гайгүй хүн болгохын төлөө их л зүтгэдэг. Гэсэн ч миний сэтгэл санаа тогтворгүй, шилжилтийн насны үе болоод тэр үү эцэг эхтэйгээ байнга л ам зөрөлдөж, хэрүүл хийдэг байв. Хааяа ээж намайг алгадаад авдаг. Харин аав минь хэдэн үг хэлээд л болчихно. Тэр хоёрт би өөрийгөө яаж ойлгуулахаа мэддэггүй. Угаасаа намайг ойлгох ч үгүй байх. Миний бэлгийн харьцаанд орсон тухай тэр хоёр зүүдлээ ч үгүй биз.

Сарын тэмдэг минь ирэхгүй их удчихлаа. Би санаа зовж байв. Эмийн сангаас тест аваад шалгаж үзэв. Тестээр үзэх бүрт ямар их сандардаг гээч. Гадуур тавьсан юм чинь гайгүй байлгүй дээ гэж бодож байтал 2 зураас гараад ирэв. Би бүр шоконд орчихоод хэсэг суулаа. Гэнэт л нулимс бөмбөрөөд, эхэр татан уйлж эхэллээ. Миний толгой дээрээс тэнгэр нураад ирэх мэт санагдаж байв. Одоо би яанаа? Би жирэмсэн болчихлоо. Арай ч үгүй байлгүй дээ. Энэ тест алдсан байх гэж бодож байв. Арай үнэтэй тест аваад дахин үзлээ. Яахын аргагүй 2 зураас байв. Ингээд миний амьдрал сүйрлээ. Би ирэх жил 9 дүгээр ангид орно. Яаж жирэмсэн хичээлдээ явах юм бэ? Яаж энэ хүүхдийг төрүүлэх юм бэ? Жавхаад хэлвэл юу гэх бол?

Чатаар Жавхаад жирэмсэн болсон тухайгаа хэлтэл тэр шууд үгүйсгэв. Намайг өөр хүнээс жирэмсэн болсон байх, би гадуур нь тавьсан шүү дээ гэж байлаа. Би яаж ч хэлсэн тэр надад итгэсэнгүй. Тэгээд чатаа хаагаад алга болсон. Амьдардаг дотуур байранд нь очсон ч аль эрт гарчихсэн байв. Би хүүхдээ авхуулахаар шийдэж хувийн эмнэлэгт очлоо. Эмч намайг хараад маш их гайхсан. Гэхдээ намайг загнаагүй, шүүмжлээгүй. Харин надад абортын тухай ярьж өгсөн. Бэлгийн амьдрал чам шиг хүүхдийн тоглоом биш шүү дээ гэж хэлэв. Тэр үед би сар гарантай болчихсон байсан. Надад аборт хийх боломжгүй гээд байлаа. “Хүүхдээ авахуулна гэдэг тийм амар зүйл биш, би яаж аборт хийдэгийг өөрөө харах хэрэгтэй” гэв. Намайг эмэгтэйчүүдэд аборт хийдэг өрөө рүү дагуулж ороод 4 сартай эмэгтэйд хэрхэн мэс ажилбар хийж байгааг харуулсан. Өрөөний угаалтуур тэр чигтэй цус болсон байв. Миний дотор муухайрч би шууд бөөлжсөн. Би харсан зүйлдээ итгээгүй. Хүүхдийн жижиг үе мөчнүүд, нэг нэгээр нь салгаад, таслаж авч байсан. Миний зүрх үхсэн байх. Би хүүхдээ авхуулахаас татгалзсан. Учир нь би өөрийн хүүхдийг тэгж хувааж, амийг нь хороож чадахгүй. Юу ч болсон хамаагүй би хүүхдээ төрүүлэхээр шийдэн шууд явчихсан.
Хэдэн сар дотор муухайрч явав.

Гэхдээ хэн ч намайг анзаараагүй. 4 сартайгаас миний гэдэс томроод эхэллээ. Хүүхдийн минь хөдөлгөөн надад мэдрэгдэж эхэлсэн. Хүүхдийнхээ хөдөлгөөнийг мэдрэх бүрт би маш их аз жаргалтай болж байв. Сэтгэлээр унасан үед хүүхэд минь хөдлөхөөр нүүрэнд минь өөрийн эрхгүй инээмсэглэл тодроод ирдэг. Пормны цаанаас мэдэгдэж магадгүй гэж бодоод би гэдсээ даавуугаар чанга боочихдог байв. Ингээд 6 сартай болтолоо хүнд мэдэгдээгүй. Гэтэл усанд орж байхдаа хаалгаа түгжихээ мартихсан байв. Ээж ороод ирлээ. Намайг хараад зог тусав. Гэнэт ухаан ороод намайг загнаж, уйлж эхлэв. Орой аавыг ирэхэд тэр миний жирэмсэн болсон тухай хэлэхэд аав намайг зодож гарав. Ээж намайг хамгаалан хүүхдээ алах гээ юу гэж хашхирлаа. Бид ширээн дээр суугаад ярилцав. Ээж надаас хэний хүүхэд болох талаар, одоо хэдэн сартайг асуув. Би юу ч хэлэлгүй зүгээр л уйлаад байсан. Гэтэл аав наад хүүхдээ авахуул гэж дуугарав. Би эрс эсэргүүцэж хүүхдээ төрүүлнэ гэдгээ хэллээ. Тэр намайг сонссонгүй.

Маргааш нь сургууль дээр охидын үзлэг хийгдэв. Би хаашаа зугтахаа олж ядаж байтал миний ээлж боллоо. Үзлэгийн өрөөнд ортол намайг өмдөө тайлаад, юубка өмсөөрэй гэв. Би хөдлөхгүй л зогсоод байлаа. Тэр өрөөнд багш эмч хоёроос өөр хүн байгаагүй. Эмч намайг над руу хүрч ирээд “айх хэрэггүй ээ охин минь, эмч нь хараад л болоо” гэв. Үзлэг хийсэний дараа эмч над руу том гэгч нь гайхаж харав. Би гэдсээрээ боосон даавуугаа тайлтал багш, эмч хоёр үнэхээр шоконд орсон байв. Эмч багшийг түр гарч байхгүй юу гэж гуйгаад, надаас хэдэн асуулт асуулаа. Тэгээд намайг өөрийнх нь эмнэлэг дээр эцэг эхтэйгээ хамт ирж үзүүлээрэй гэв. Маргааш өдөр нь би ээж аавтай хамт очлоо. Тэд эмчид энэ хүүхдийг авахуулмаар байна гэв. Гэтэл эмч ямарч боломжгүй, танай хүүхдийн амь насанд аюултай. Одоо аль хэдийн 6 сар гарантай болчихсон байна гэлээ.

Тэд дарга дээр нь орлоо. Дарга нь ч мөн тэдний шийдвэрийг буруутгаж, хүүхдэдээ анхаарал тавьж байхгүй яасан юм бэ? гэж загнаж байв. Нөгөө эмч ямар ч байсан надад шинжилгээ, үзлэг хийх хэрэгтэй гээд намайг шинжилгээний өрөө рүү дагуулж оров. Гэтэл шинжилгээгээр би тэмбүүтэй болчихсон байв. Эмч надад тариа хийгээд долоо хоног бүр ирж тариулаарай гэв. Нэг дор ямар их асуудал вэ? Дөнгөж 15 настай бяцхан охины хувьд энэ бүхэнийг давж гарахад маш хүнд болов. Би цөхөрч байв. Орой гэртээ ирээд “Эцэггүй хүүхдийг төрүүлээд яах юм бэ? Хүний царай яаж харна аа” гэж ээж минь уйлж байв. Би гэсэн санал нэг байсан юм. Миний толгойд аймшгийн бодлууд эргэлдэж байв. Би амиа хорлох тухай бодож байв. Би өрөөндөө ороод ээжийн уудаг нойрны эмнээс олныг давхарлаад уучихлаа. Толгой эргэн, нүд харанхуйлж орон дээрээ унаад өглөө.

Маргааш нь би эмнэлэгт сэрсэн юм. Надад дусал залгачихсан, ээж хажууд уйлаад сууж байв. намайг сэрэхэд тэр баярлаж “охин минь ээжийгээ уучилаарай, дахиж ийм үйлдэл битгий хийгээрэй. Аав ээж нь хүүхдийг нь авахуулахгүй ээ, миний охин битгий санаа зов. Ээж нь үргэлж чинийхээ талд байх болно” гэлээ. Үүнийг сонсоод миний санаа амрах шиг болов. Аав гаднаас орж ирээд намайг тэврэн уйлав. Тэр үед л надад гэр бүл байгаа гэдгийг мэдэрч байв. Дараа нь ЭХО–д хүүхдийг минь харлаа. Ээж аав ч бас хамт байсан. Хүү хүүхэд байв. Ямар нэгэн ургийн гажиг илэрсэнгүй. Ямар хөөрхөн хүүхэд байсан гэж санана. Гар, хөл, нүүр нь бүгд маш өхөөрдөм. Би хүүхдээ ЭХО –д хараад бүх зовлонгоо мартан, түүний төлөө бүхнийг хийнэ гэдгээ амалсан юм.

Хүүхдээ төрүүлээд эцэг эхийнхээ нэр дээр бүртгүүлэв. Төрөх үнэхээр амаргүй байсан. Гэхдээ хүүгээ гар дээрээ тэврэх мөчид бүх өвдөлт алга болсон. Надад өгсөн бурханы бэлэг. Би сургуулиасаа шилжин өөр сургуульд орлоо. Одоо би зорилготой болсон. Би хүүхдийнхээ төлөө сурах ёстой. Түүнийхээ төлөө амьдралаа өөрчилж шинээр эхлэх болно гэж эрс шийдсэн. Шинэ ангидаа шинэ найзуудтай болж, хичээл номондоо туслалцаа авдаг байлаа. Манай ангийн хүүхдүүд үнэхээр хөөрхөн, надад дүү шиг минь санагддаг. Үеийн хөвгүүд минь надад дурлаж байгааг би анзаардаг байсан ч мэдсэн дүр үзүүлдэггүй байлаа. Тэдний гэнэн цайлган сэтгэлийг мэдрэх сайхан байдаг байв. Би тэтгэлэг авахын тулд шаргуу хичээллэсэн. Хичээлээ их хоцорсон байсан тул надад хэцүү санагдаж байв. Гэхдээ миний өнгөрсөнд үзэж туулсан зүйлийн хажууд бол энэ юу ч биш шүү дээ.

Би алдаа хийсэн. Би ухаангүй байсан. Энэ бүхэн зөвхөн миний буруу. Гэхдээ би өөрийгөө уучилсан. Намайг гомдоосон бүх хүмүүсийг уучилсан. Одоо би амьдралд хэзээ ч сөхрөхгүй тийм их хүчтэй болсон. Миний амьдрал өмнө минь байна.

Эх сурвалж: facebook.com