Өглөө.мн Шинэ өглөө, Шинэ мэдээлэл
Өнгөрсөн жил наадмын амралтын өдрүүдээр бидний хэдэн нөхөд Алтай Таван Богдоос эхлээд Баян-Өлгий, Увс, Завханаар дайран Монголын баруун хязгаараар аялсан бол энэ удаад эх орныхоо зүүн хязгаараар аялж үзье гэж шийдээд замд гарсан юм. Гэхдээ зөвхөн зүүн хязгаар гэлтгүй бас Хятадын хил залгаа нутгаар ч очиж үзэх төлөвлөгөөтэй байлаа.
Ингээд Улаанбаатараас “Хүннү эйр” компанийн 72 хүний суудалтай ATR загварын тохилог онгоцоор ердөө 2 цаг гаруйхан нисч Манжуур хотод очоод тэндээ 2 хонолоо. Орос-Хятадын хил дээрх тус хот Дорнод Хятадын төмөр замтай салшгүй холбоотой. Уг төмөр замын ачаар анх байгуулагдсан энэ хотоор Орос-Хятадын хоорондын ачаа эргэлтийн дийлэнх хувь нь өнгөрдөг гэнэ. 300 мянган хүн амьдардаг Манжуур хот сүүлийн жилүүдэд маш их өөрчлөгджээ. Хотын шинээр баригдсан барилга байгууламж нь ерөнхийдөө европ болон орос өнгө төрхтэй. Анх XX зууны эхээр төмөр зам тавихад зам дагуух хот сууринг европ стилээр барьж байсан учраас түүнийг нь хадгалсан хэрэг, нөгөө талаар жуулчдыг татахын тулд орос маягийн барилга, хөшөө баримал олныг босгожээ. Бүр оросын матрёшка куклын хэлбэртэй барилгууд ч байх жишээтэй. Эдгээрийг нь үзэх гэж тус хотод Хятадын өмнөд хэсгээс жилдээ хэдэн сая жуулчин ирдэг гэсэн. Бас оросууд болоод монголчууд их ирнэ. Тэд жуулчлал гэхээсээ илүү худалдаа наймаа хийхээр очдог юм билээ. Дэлгүүр, үйлчилгээний газруудын хаяг нь орос, монгол хэл дээр, бас тэгээд худалдагч, үйлчлэгч нар нь бүгд орос, монголоор ярина.
Манжуур хотын төвөөр европ стилийн байшин барилга зонхилно.
Шөнийн Манжуур хот нэг иймэрхүү. Гэрэлтүүлгийн цахилгааныг хотын ойролцоох салхин станцуудаас гаргаж авдаг. Дэлгүүр, үйлчилгээний газруудын рекламын гэрэлтүүлэгт мөнгө төлдөггүй гэнэ.
Оросын ганзагын наймаачдад зориулсан хөшөө.
Гаднаасаа оросын матрёшка куклын хэлбэртэй энэ байшин 16 давхар зочид буудал юм.
Зочид буудал дотроо нэг иймэрхүү.
Манжуураас машин хөлсөлж аваад Монгол-Хятадын хилийн ойролцоох Аршаан хотыг зорив. Хянганы нурууны хойд хэсэг болох эндхийн байгаль зүйрлэн хэлэх юм бол манай Хэнтий, Хангайн нурууныхтай төстэй. Уул толгод нь араараа шилмүүсэн голдуу ой модтой сайхан хангай юм билээ. Бас халуун, хүйтэн рашаантай. Байгалийн сайхныг үзэх гэж болон рашаанд орох, уух гэж өмнөд Хятадаас жилдээ 2,5 сая хүн ирдэг гэнэ. Харин гадаадаас тун цөөн. Өнгөрсөн 2017 онд гадаадын нэг мянган хүн ирсний 80 хувь нь буюу 800 нь Монголоос ирсэн гэж үйлчилж байсан хүн ярьж байна лээ. Үзэж сонирхох юм гэвэл уулын орой дээрх нуур, Хятадын нутгаар урсах Халх гол. Гойд анхаарал татсан зүйл гэвэл хятадууд байгалийг үнэхээр арчилж, хамгаалж чадаж байна. Аялал жуулчлал эрхэлдэг учраас энэ бүс нутагт нэг ч үйлдвэр, уурхай алга. Үйлчилгээнд явж байгаа автобус, тээврийн хэрэгслүүд нь хийн болон цахилгаан хөдөлгүүртэй. Хүмүүс нь хогоо хамаагүй хаяна гэж үгүй, зөвхөн зассан зам харгуйгаар л явна.
Аршаан хот ерөнхийдөө иймэрхүү өнгө төрхтэй.
Япончууд мод бэлтгэх зорилгоор 1935-1937 онд Аршаан хүртэл төмөр зам тавьсан гэнэ. Одоо уг төмөр замаар зөвхөн амрахаар ирэх зорчигчдыг тээвэрлэдэг. Зураг дээрх байшин нь япончуудын барьсан төмөр замын өртөө.
Манжуураас Аршаан орох замдаа нэгэн жижиг суурингаас энэхүү ваарыг үнэ тохиролцон худалдаж авав. Ёроолд нь “Чин Улс Канси хааны үед бүтээв” гэж ханз үсгээр бичжээ.
Агар зандан модоор хийсэн ийм хөөрөг байх юм. Хөнгөн, унаж хагарна гэж байхгүй, эргэддэг толгойтой тул тамхи асгарахгүй, уут даалин хэрэггүй учраас хармаандаа авч явахад ихэд тохиромжтой эд санагдав.
Загасчин хүний нүдээр бол аштайхан “ямка” бишгүй тааралдана. Гэхдээ голын эрэгт очиж болохгүй, загас барихыг хориглодог гэнэ.
Үргэлжлэлийг энд дарж уншина уу
