Сургамжит өгүүллэг: Эцгийн ухаарал

Тvvнийг гэртээ ядарч, сульдаад ирэхэд 5 настай хvv нь хаалган дээрээ зогсоод хvлээж байлаа. Хvv нь тvvнээс “Ааваа, та нэг цагт хэр их мєнгє олдог вэ?” гэж асуужээ. Тэрээр “Энэ чамд хамаагvй” гэж уцаарлан хэллээ. Хvv нь “Гэхдээ ааваа, vнэхээр мэдмээр байна” гэж шалав. “За яахав, 20 доллар олдог” хэмээн хариуллаа.

Гэтэл хvv нь “Та тэгвэл надад 10 доллар єгєєч” гэх нь тэр. Аав нь учиргvй уурлаж “Чиний хэрэгтэй хэрэггvй тоглоом, янз бvрийн зvйлд зориулах илvv мєнгє алга. Єрєєндєє ороод, хаалгаа хаа” гэжээ.

Хvv чимээгvйхэн єрєєндєє ороод, хаалгаа хаав. Аав ч ууртайгаар “Энэ хvvхэд яаж ийм зvйлийг зоригтой асууж байна аа?” гэж боджээ. Нэг цагийн дараа тэрээр хvvдээ уурлаад мєнгєєр яах гэж байсныг нь асуугаагvйгээ саналаа. Магадгvй vнэхээр чухал байсан ч юм билvv. Хvvгийнхээ єрєєнд ороод, орондоо хэвтэж байгаа хvvгээсээ “Унтаж байгаа юм уу?” гэж асуулаа. Хvv нь vгvй гэж хариулахад “Май энэ 10 долларыг ав. Тvрvvн муухай аашилсныг минь уучлаарай, єнєєдєр их хvнд єдєр байлаа” гэжээ.

Хvv нь баяртайгаар vсрэн босоод “Баярлалаа ааваа” гээд орон доороосоо бутархай мєнгє хадгалдаг хайрцгаа гарган, аавыгаа царайчлан хараад мєнгєє удаан гэгч нь тоолов. Аав нь мєн л уурлаж “Чамд мєнгє байсаар байтал яагаад надаас мєнгє авч байгаа юм бэ? Чиний тоглоомонд оролцох зав надад байхгvй” гэж хэлэхэд хvv нь “Ааваа би тантай нэг цаг хамт баймаар байна. Энэ 20 доллараар таны нэг цагийг авч болох уу?” гэжээ.  Үүнийг сонссон эцэг хүгээ тэврэн авч, амьдралд мөнгөнөөс илүүтэй гэр бүл, үшр хүүхэддээ цаг зав гаргах ёстой гэдгийг ухааран ойлгожээ.