Гандангийн гудамж “шөнийн эрвээхэй”-н үүр болжээ

Манай улсын хуульд бус­дад биеэ үнэлэх, бус­дыг биеэ үнэлэхэд татан оролцуулах, зохион байгуулахыг хатуу хориглодог. Харин нийслэл хотын өнцөг булан бүрт үйл ажиллагаагаа явуулдаг шөнийн цэнгээний газ­рууд, саун, караоке болон зочид буудлуудаар шөнийн эрвээхэйнүүд үүрээ засаад багагүй хугацаа өнгөрлөө.

Чамгүй ашигтай энэхүү далд бизнес нь нууц хэлбэрээр олны нүднээс далд явагддаг болоод ч тэр үү хууль хя­налтынханы хараанаас хо­луур өнгөрөх нь элбэг.

Цагдаагийн байгуул­лагаас явуулдаг гэнэтийн шалгалтаар бусдад биеэ үнэлдэг “шөнийн эрвээхэй”-нүүдийг албадан саатуулж эрүүл мэндийн үзлэгт хам­руулан, хуулийн дагуу торгох арга хэмжээ авдаг ч мар­гааш нь эргээд л ажилдаа гарчихсан  тууж  явдаг аж. Нэг үеэ бодвол биеэ үнэлэгчдийн ажлаа явуулах арга барил ч өөрчлөгдөж илүү нарийн зохион байгуулалтад орсон гэхэд болно.

Тухайлбал Баян­гол дүүргийн цаг­даа­гийн хэлт­­сээс энэ сарын 22-нд явуул­сан гэнэтийн шал­гал­таар зөвшөөрөлгүй үйл ажиллагаа явуулж байсан нэгэн  цэнгээний газраас га­даадын иргэдэд биеэ үнэлдэг 10 гаруй охидыг ба­ривчлан саа­туулжээ. Шал­галтын үед 20-30 насны эдгээр 12 эмэгтэй найман солонгос залууд биеэ үнэлж байгаад үйлдэл дээрээ баригдсан аж. Тэднийг 31 настай эмэгтэй У гэгч нь зуучилж биеийг нь үнэлүүлдэг байсан нь тогтоогджээ.

Тэрбээр өөрөө БНСУ-д олон жил амьдарч байгаад Монголд ирсэн бөгөөд амар хялбар аргаар мөнгө олох гэсэн бүсгүйчүүдийг цуглуулан ийнхүү нууц га­зарт цэнгээний газар бай­гуулж, биеийг нь үнэлүүлдэг байсан байна.

Манай сурвалжлах хэ­сэг эл хэргийн мөрөөр уг нууц цэнгээний газарт очлоо.  Баянгол дүүргийн 16 дугаар хороо  буюу “Ган­дан­тэгчэнлин хийд”-ийн ойролцоо Орхоны 5-15 тоотод байрлах энэхүү цэн­гээний газар гаднаасаа энгийн л нэг айлын өвлийн байшин мэт. Өндөр төмөр хашааны буланд хяналтын камер зоосон байв. Гэр хорооллын гудманд гаднаа камертай хашаа байсныг олж хараагүй болохоор дотор ямар нэ­гэн нууц зүйл байгаа нь ойлгомжтой. Хашаанд орж байшингийн гаднахыг хар­лаа. Байшингийн өмнө бос­гоод нэлээд удсан гэлтэй жижигхэн суварга байх аж. Биеэ үнэлэгчдийн үүрэлсэн энэхүү даруухан том байшинд өмнө нь сүсэг бишрэлтэй лам аж төрж байсан юм уу гэмээр. Харамсалтай нь татсан тамхины иш, уусан пивоныхаа  шилийг  сувар­ганд хийгээд  орхичихож.

Цааш явж байшингийн өмнө зогслоо. Гаднаасаа зүгээр л нэг өвлийн бай­шин мэт боловч хаалга цонх зэргийг  дотроос нь хөө­сөнцөр, паниараар би­түүлж  хаджээ. Дотор  нь болж буй наргиан цэнгээн, дуу  шуугианыг  дарах үүд­­нээс хаалга цонхоо битүүлэн хадсан бололтой.

Дотогш орж байшинтай танилцлаа. Караокены хэд хэдэн өрөө, хаалттай хэд хэдэн хаалга, жижигхэн өрөөнд хураасан архи шар айраг зэрэг нь ундуй сундуй харагдана. Цагдаагийнханы шалгалтын үеэр хам хум баригдаад гарсан со­лонгос эрчүүд Монгол “эрвээ­хэй­нүүд”-ийн ууж хэрэглэж байсан архи, шар айрагны үлдэгдлүүд  ширээн дээр хөг­лөрч эмэгтэй хүний нимгэн хувцас, өндөр өсгийтэй гу­тал өрөөний голд тарсан байв. Цоожтой өрөөний хаалгыг  дугаарласан байсан бөгөөд  доторхийг  нь  буудлын зо­риу­лалтаар тохижуулсан байв.

Гэр хорооллын энгийн нэг гудманд нарийн зохион байгуулалттай “биеэ үнэ­лэгчдийн газар” байна гэж хэн санах билээ. Энэ мэт жи­жиг “эрвээхэйн үүр” нийс­­­лэл хотод хэчнээн бай­гааг бид мэдэхгүй.

Харь орны эрсийн өврийг дулаацуулж халтар хэдэн цаас халааслах хөөрхий монгол бүсгүйчүүд хүртэл нэгнийгээ зарж идсээр бай­гаа нь харамсалтай.