Өглөө.мн Шинэ өглөө, Шинэ мэдээлэл
Монголын автомашины засварын 90 гаруй хувийг вьетнамчууд хийж гүйцэтгэж байгаа нь бидний хувьд бас эмгэнэлтэй ,ичгүүртэй л хэрэг . Хөгжлийн хувьд биднээсээ нэг их дээрдэхээргүй Вьетнамчууд гэхэд техник технологиороо үлгэрлэсэн шиг хөдөлмөр гэж юу байдгийг энгийн нэг засварчин үзүүлж чадаж байна. Түүгээр ч зогсохгүй , тоолдог хэд маань тэдний хармааруу шуудайгаараа л цутгаж байна. Гэтэл манай залуус ар халхынхаа альхан талд нь гиюүрч явна вэ. Дээд боловсролтой нэртэй цүнх сав барьж, албан тушаалтан дагаж гүйхээс хэтрээгүй өрөвдөлтэй залуус хэдэн арваараа хотын гудамж “метрлэж” яваа нь инээд хүрэм.
Эх орон ч гэдгээ гайхуулахын тулд элдэв гархи зүүж, туг дадар барьж гүйдэг хоосон бардамнах сэтгэлтэнээс эрэг шургаа тохируулчихдаг, машины эд ангиа гүйцэд мэддэг, засч чаддаг нарийн мэргэжилтэнүүд бидэнд хэрэгтэй байна. Эх оронч сэтгэлгээ гэдэг ийм энгийн зүйлд л байдаг юм шүү. Хөдөлмөрийн сайдын хэлсэнчлэн , хэдий болтол бид хүний гар харж амьдрах юм бэ, бусдаас дутуугүй хөдөлмөрлөх , хөдөлмөрийн хүн , түүн дотроо нарийн мэргэжлийн боловсон хүчнийг сургаж, мэргэжлийн боловсрол олгох олон ажлыг хийх цаг үе болчихоод байна. Залхуугийн гадаа түлээгүй, залгидгийн гэрт хоолгүй гэдэгсэн биш билүү.
