Олимпын наадмаас атгаад алдсан алтан медалиа энэ жил ДАШТ-ээс хүртэн, дэлхийн аварга хэмээх эрхэм алдрын эзэн болсон Гавьяат тамирчин Доржсүрэнгийн Сумъяаг “Өнөөдөр” сонин зочны хоймортоо урьж, ярилцлаа. “Рио-2016”-гийн дэвжээнд шилдэг нь байж, олимпын тэнгэрт Төрийнхөө далбааг мандуулсан хоёр гавьяатны нэг тэрбээр “За даа, миний амьдрал, тамирчны замналын талаар хэвлэлд нэлээд бичсэн, би ч ярилцлагадаа багагүй дурдсан. Амьдралаас минь сэдэвлэсэн “Цагаан хадаг” нэртэй кино хүртэл олны хүртээл болчихлоо. Тэгэхээр бидэнд ярих сэдэв, уншигчид шинээр сонирхох зүйл үлдсэн юм болов уу” хэмээн даруухан инээмсэглээд ярилцлагаа эхэлсэн юм.
-Дэлхийн аварга болж, том давааны ард гарсныхаа дараа түр амсхийгээд бэлтгэлдээ орсон гэж сонссон. Эх орондоо ирээд нэлээд хэд хонолоо. Хангалттай амарч чадав уу?
-Өө, сайхан амарч амжилгүй яах вэ. Монголдоо ирсний дараа жүдогийнхонтойгоо хамт Түвшээ аваргын цолны мялаалгад оролцонгоо Булган нутагт сайхан амарсан. Одоогоор хөнгөхөн бэлтгэл хийж байна. Мөрөөдлийнхөө нэгээхэн хэсгийг биелүүлж, лавхан атгасан болохоор баярласандаа ч тэр үү, ядарснаа мэдрэх сөхөөгүй л явна (инээв).
ДАШТ-ээс хойших хамгийн ойрын тэмцээн аравдугаар сарын сүүлчээр болох Абу-Дабигийн гран при. Энэ тэмцээнд зодоглохоор төлөвлөсөн. Дэлхийн аварга болоод анхны ярилцлагаа уншигч олны хүндлэлийг хүлээсэн “Өнөөдөр” сонинд өгч буйдаа олзуурхаж байна.
-Риогийн олимпоос мөнгөн медаль хүртсэнийхээ дараа энэ жил дэлхийн аварга болохоор зорьсон нь мэдээж. Танд энэ амжилт л дутуу байлаа.
-Тийм ээ. Дэлхийн аварга болж, олимпод хүртэж чадаагүй алтан медалиар энгэрээ мялаан, Төрийн дууллаа эгшиглүүлэхийг зорьсон. Риогийн олимпын дараах хамгийн том зорилт маань энэ байлаа. Мэдээж үүнд хүрэхийн тулд зүгээр нэг мөрөөдөж суух бус, олимпод гаргасан алдаа, оноогоо сайтар дүгнэж, өмнөхөөсөө ч уйгагүй хөдөлмөрлөн, бүр их хичээлээ.
Нөгөө талаар дэлхийн дэвжээнд тааруу амжилт гаргавал монгол түмнийхээ итгэлийг алдана. Тиймээс өмнөхөөс хавьгүй хариуцлагатай, чухал тэмцээн байсан. Ялж, ялагдах бүхий л мөчид хамт байдаг монгол түмнийхээ сэтгэлийн хүч, “Сумъяа чадна аа, хичээгээрэй” гээд дээлийн минь захыг мушгисны ачаар түрүүллээ.
Үргэлжлэлийг энд дарж уншина уу