Бавуугийн Лхагвасүрэн хэмээх их найрагчийн хүү Хасартай ярилцлаа. Найрагч тэнгэрт одохынхоо өмнөх өдөр хоногуудыг Хасар хүүгийндээ өнгөрүүлж, туурвиж бүтээсээр байж. Хасарын ажлын ширээний дээд талд хананд өлгөсөн жаазанд их найрагч Б.Лхагвасүрэнгийн хүн болж төрөөд анх өмссөн баривч харагдана. Баривчны ар талд хүйг нь хийсэн дөрвөлжин халаас байх юм. Ээжийнх нь урласан тэрхүү баривчны хажууд даахьтай уут, өлгийний суран бүс, анх хүн болж унахад нь угаал үйлдсэн цайнд чанасан шаантны яс зэргийг зэрэглэн өлгөжээ. Номын сан нь номоор дүүрэн, эмх цэгц, цэгцгүй байдал хамтдаа ноёлно. Номын сангийн үүдний хананд найрагчийн томоос том хөрөг өлгөөстэй. Гартаа өнөөх л янжуураа хавчуулчихсан чимээгүй ширтэнэ.
-Аавтайгаа өнгөрүүлсэн дурсамжаасаа хуваалцаач…
-Миний хүүхэд нас, аавтайгаа өнгөрүүлсэн тэр хугацаанд миний аав надаар дүүрэн байсан. Харин өнөөдөр хамгийн том хоосон орон зай надад үлдсэн. Энэ хүний үр болж төрснөөрөө хүний эдэлдэг жаргалыг арав дахин илүү эдэлсэн. Хүний зовдог зовлонг арав дахин илүү эдэлсэн.
-Илүү жаргал эдэлснийг бол ойлгож байна. Бавуугийн Лхагвасүрэнгийн хүү байхын зовлон юу байсан юм?
-Миний аав хүмүүсийн хувьд бол яруу найрагч, уран бүтээлч хүн. Миний хувьд бол аав л байсан гэдгийг хүмүүс ойлгодоггүй байхгүй юу. Тэр нь хамгийн зовлонтой байдаг. Би аавыгаа агуу яруу найрагч гэж харж байгаагүй. Би аавыгаа л гэж хардаг байсан. Харин агуу их нэр хүнд аавын минь үүрч явсан том ачаа. Манай гэр бүлд ч хүчтэй нөлөөлж байсан. Миний хүүхэд насыг ч булаасан юм шиг надад санагддаг.
-Танд эвгүй санагдаж магадгүй л дээ. Аавгүй өнгөрүүлсэн өдөр хоногууд ямар байсан бэ?
-Хүний амьдрал жамын өмнө сөхөрдөг юм болохоор яалт ч үгүй жам ёсыг хүлээн зөвшөөрөхөөс өөр аргагүй шүү дээ. Аавтайгаа байсан хорвоод илүү эрхэлдэг байсан. Харин одоо би хэн нэгнийг хайрлаж, хэн нэгний төлөө амьдрах ёстой гэж боддог болсон. Миний аавд хамгийн сайн сайхан юу байсан тэрийг илүү олж харж, тэрийг хүмүүст хүргэж өгөх юмсан гэсэн үзэл санаа илүү түлхүү төрдөг болжээ. Ер нь хүний амьдралын дотор хамгийн чухал юм юу юм гэж хүмүүс хайдаг. Ертөнцийн хамгийн үнэ цэнэтэй зүйлийг хаанаас олох вэ гэвэл тэр оршиж байсан ухаант өвгөдийн үлдээсэн өвөөс нь хайх ёстой юм болов уу гэж сүүлийн үед боддог болсон.
Үргэлжлэлийг энд дарж уншина уу